Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

ο πατέρας μου

  • 1 λείπω

    αμετ.
    1) отсутствовать;

    ποιός λείπει; — кто отсутствует?;

    2) уезжать (за границу); находиться в отъезде;

    δεν λείπω από το σπίτι — быть всегда дома;

    ο πατέρας μου λείπει πέντε χρόνια στο εξωτερικό — мой отец находится пять лет за границей;

    3) избегать, воздерживаться, уклоняться;

    δεν λείπει ποτέ από τίς υποχρεώσεις του — он никогда не уклоняется от своих обязанностей;

    4) не хватать, недоставать;

    λείπουν δέκα φύλλα από το βιβλίο — в книге не хватает десять страниц;

    μου λείπεις — мне тебя недостаёт;

    του λείπει η φρόνηση (η πείρα) — ему не хватает благоразумия (опыта);

    5) τριτοπρόσ.:

    λείπουν πέντε μέρες έως... — остаётся пять дней до...;

    τί άλλο λείπει να κάνω; — что ещё мне остаётся делать?;

    τί άλλο λείπει; — чего ещё надо, чего не хватает?;

    § (ο)λίγο[ν] έλειψε να... чуть было не...;
    αυτό(ς) μας ελειπε! этого (его) ещё нам не хватало!; λειψέ από το κεφάλι μου оставь меня в покое;

    άς μού λείπει ирон. — мне такого добра не надо;

    του λείπρυν — или του λείπει — у него не все дома;

    αν λείψει αυτό... если это отбросить...;

    λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή; — погов, разве без него обойдётся?;

    λείπομαι — недоставать, не хватать;

    § εννιά λείπονται ως τα δέκα — погов, девяноста девяти до ста не хватает

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > λείπω

  • 2 υποφέρ(ν)ω

    (αόρ. υπέφερα) 1. μετ.
    1) терпеть, переваривать;

    δεν σε υποφέρ(ν)ω — я тебя не перевариваю;

    2) терпеть, выносить, переносить, испытывать;

    υποφέρ(ν)ω τον πόνο — терпеть боль;

    2. αμετ.
    1) мучиться, страдать; υποφέραμε στο ταξίδι мы намучились в этой поездке; υπέφερα γιά να σπουδάσω я измучился, пока выучился;

    γιατί με κάνεις και υποφέρ(ν); — зачем ты меня мучаешь?;

    η πόλη υποφέρ(ν)ει από έλλειψη νερού και φωτός — город страдает от недостатка воды и света;

    2) страдать, болеть (чём-л.);

    ο πατέρας μου υποφέρ(ν)ει από άσθμα — мой отец стра- дает астмой;

    § δεν υπρφέρεται а) это невозможно вынести, это невыносимо; б) он(а) невыносим(а)

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > υποφέρ(ν)ω

  • 3 υποφέρ(ν)ω

    (αόρ. υπέφερα) 1. μετ.
    1) терпеть, переваривать;

    δεν σε υποφέρ(ν)ω — я тебя не перевариваю;

    2) терпеть, выносить, переносить, испытывать;

    υποφέρ(ν)ω τον πόνο — терпеть боль;

    2. αμετ.
    1) мучиться, страдать; υποφέραμε στο ταξίδι мы намучились в этой поездке; υπέφερα γιά να σπουδάσω я измучился, пока выучился;

    γιατί με κάνεις και υποφέρ(ν); — зачем ты меня мучаешь?;

    η πόλη υποφέρ(ν)ει από έλλειψη νερού και φωτός — город страдает от недостатка воды и света;

    2) страдать, болеть (чём-л.);

    ο πατέρας μου υποφέρ(ν)ει από άσθμα — мой отец стра- дает астмой;

    § δεν υπρφέρεται а) это невозможно вынести, это невыносимо; б) он(а) невыносим(а)

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > υποφέρ(ν)ω

  • 4 πατήρ

    πατήρ, πατρός, ὁ (Hom.+) acc. somet. πατέραν (ApcEsdr 2:6 p. 25, 26 Tdf.); voc. πάτερ; for this the nom. w. the art. ὁ πατήρ Mt 11:26; Mk 14:36; Lk 10:21b; Ro 8:15; Gal 4:6.—The vv.ll. πατήρ without the art. for the voc., in J 17:11, 21, 24, and 25 is regarded by B-D-F §147, 3 as a scribal error (but as early as II A.D. BGU 423, 11 has κύριέ μου πατήρ. Perh. even PPar 51, 36 [159 B.C.]). S. also W-S. §29, 4b and Mlt-H. 136; ‘father’.
    the immediate biological ancestor, parent
    male, father (of Noah Did., Gen. 165, 6) Mt 2:22; 4:21f; 8:21; 10:21; Mk 5:40; 15:21; Lk 1:17 (after Mal 3:23); J 4:53; Ac 7:14; 1 Cor 5:1; B 13:5 al. οἱ τῆς σαρκὸς ἡμῶν πατέρες our physical fathers Hb 12:9a.
    male and female together as parents οἱ πατέρες parents (Pla., Leg. 6, 772b; Dionys. Hal. 2, 26; Diod S 21, 17, 2; X. Eph. 1, 11; 3, 3; Kaibel 227) Hb 11:23.—Eph 6:4; Col 3:21 (Apollon. Rhod. 4, 1089 of parents who are inclined to become λίην δύσζηλοι toward their children).
    one from whom one is descended and generally at least several generations removed, forefather, ancestor, progenitor, forebear: of Abraham (Jos., Ant. 14, 255 Ἀ., πάντων Ἑβραίων πατήρ; Just., D. 100, 3) Mt 3:9; Lk 1:73; 16:24; J 8:39, 53, 56; Ac 7:2b. Of Isaac Ro 9:10. Jacob J 4:12 (JosAs 22:5). David Mk 11:10; Lk 1:32. Pl. οἱ πατέρες the forefathers, ancestors (Hom. et al.; oft. LXX; En 99:14; PsSol 9:10; ParJer 4:10; Jos., Ant. 13, 297; Just., D. 57, 2 and 136, 3; Mel., P. 87, 654) Mt 23:30, 32; Lk 1:55; 6:23, 26; 11:47f; J 4:20; 6:31; Ac 3:13, 25; Hb 1:1; 8:9 (Jer 38:32); B 2:7 (Jer 7:22); 5:7; 14:1; PtK 2 p. 15, 6 (Jer 38:32).
    one who provides moral and intellectual upbringing, father
    in a positive sense (Epict. 3, 22, 81f: the Cynic superintends the upbringing of all pers. as their πατήρ; Procop. Soph., Ep. 13; Ael. Aristid. 47 p. 425 D.: Pla. as τῶν ῥητόρων π. καὶ διδάσκαλος; Aristoxenus, Fgm. 18: Epaminondas is the ἀκροατής of the Pythagorean Lysis and calls him πατήρ; Philostrat., Vi. Soph. 1, 8 p. 10, 4 the διδάσκαλος as πατήρ) ἐὰν μυρίους παιδαγωγοὺς ἔχητε ἐν Χριστῷ, ἀλλʼ οὐ πολλοὺς πατέρας 1 Cor 4:15 (cp. GrBar 13:4 εἰς πνευματικοὺς πατέρας; on the subject matter ADieterich, Mithraslit. 1903, 52; 146f; 151; Rtzst., Mysterienrel.3 40: ‘he [the “mystes”] by these teachings becomes the parent of the novice. We find undoubted examples of πατήρ as a title in the Isis cult in Delos, in the Phrygian mystery communities, in the Mithras cult, in the worshipers of the θεὸς ὕψιστος and elsewh.’). Of Jesus ὡς πατὴρ υἱοὺς ἡμᾶς προσηγόρευσεν as a father he called us (his) sons 2 Cl 1:4 (cp. Ps.-Clem., Hom. 3, 19; ὁ Χριστὸς π. τῶν πιστευόντων ὑπάρχει Did., Gen. 106, 6.—ὁ Ἰησοῦς, ὁ π. [=founder] τῆς τοιαύτης διδασκαλίας Orig., C. Cels. 2, 44, 32).
    in a neg. sense of the devil (for patristic trad. s. Lampe s.v. πατήρ D)
    α. as father of a group of Judeans J 8:44ab, as verdict on the sin of the opposition to God’s purpose in Jesus, not on the person (cp. descriptions of dissidents at Qumran, esp. 1QS and 1QH, w. focus on aspect of deception).
    β. as father of lies (Celsus 2, 47 as π. τῆς κακίας) vs. 44c (on πατήρ in the sense of ‘originator’ cp. Caecil. Calact., Fgm. 127 ὁ π. τοῦ λόγου=the author of the book). On the view that in 44a and c there might be a statement about the father of the devil s. Hdb.3 ad loc. (NDahl, EHaenchen Festschr. ’64, 70–84 [Cain]).—LDürr, Geistige Vaterrschaft in: Herwegen Festschr. ’38, 1–30.
    a title of respectful address, father
    as an honorary title (Diod S 21, 12, 2; 5; Ps.-Callisth. 1, 14, 2 πάτερ; 4 Km 2:12; 6:21; 13:14; Test Abr B 2 p. 106, 3 [Stone p. 60] καλὲ πάτερ; Jos., Ant. 12, 148; 13, 127; Just., D. 3, 7. Also PGen 52, 1; 5 κυρίῳ καὶ πατρὶ Ἀμινναίῳ Ἀλύπιος; UPZ 65, 3 [154 B.C.]; 70, 2; BGU 164, 2; POxy 1296, 15; 18; 1592, 3; 5; 1665, 2) Mt 23:9a; specif. in addressing the members of the High Council Ac 7:2a; cp. 22:1 (of Job in TestJob 53:3 ὁ πατὴρ τῶν ὀρφανῶν).
    as a designation of the older male members of a church (as respectful address by younger people to their elders Hom. et al. S. also a.) 1J 2:13, 14b.
    revered deceased persons with whom one shares beliefs or traditions, fathers, ancestors
    generation(s) of deceased Christians 2 Pt 3:4; 1 Cl 23:3=2 Cl 11:2 (an apocryphal saying, at any rate interpreted in this way by the Christian writers). Christians of an earlier generation could also be meant in 1 Cl 30:7; 60:4; 62:2; 2 Cl 19:4. Yet it is poss. that these refer to
    the illustrious religious heroes of the OT, who are ‘ancestors’ even to gentile Christians, who are validated as Israelites (Just., D. 101, 1). In 1 Cor 10:1 Paul calls the desert generation of Israelites οἱ πατέρες ἡμῶν (the ‘philosophers’ of earlier times are so called in Cleopatra 114f). Likew. Ro 4:12b Abraham ὁ πατὴρ ἡμῶν (on this s. c below). The latter is also so referred to Js 2:21; 1 Cl 31:2; likew. the patriarch Jacob 4:8.
    the ‘fatherhood’ can also consist in the fact that the one who is called ‘father’ is the prototype of a group or the founder of a class of persons (cp. Pla., Menex. 240e οὐ μόνον τῶν σωμάτων τῶν ἡμετέρων πατέρας ἀλλὰ καὶ τῆς ἐλευθερίας; 1 Macc 2:54). Abraham who, when he was still uncircumcised, received the promise because of his faith, and then received circumcision to seal it, became thereby πατὴρ πάντων τῶν πιστευόντων διʼ ἀκροβυστίας father of all those who believe, though they are uncircumcised Ro 4:11 and likew. πατὴρ περιτομῆς father of those who are circumcised vs. 12a, insofar as they are not only circumcised physically, but are like the patriarch in faith as well. Cp. 4:16, 17 (Gen 17:5).
    the supreme deity, who is responsible for the origin and care of all that exists, Father, Parent (Just., A II, 6, 2 τὸ δὲ πατὴρ καὶ θεὸς καὶ κτίστης καὶ κύριος καὶ δεσπότης οὐκ ὀνόματά ἐστιν, ἀλλʼ … προσφήσεις ‘the terms, father, god, founder, lord, and master are not names but … modes of address [in recognition of benefits and deeds])
    as the originator and ruler (Pind., O. 2, 17 Χρόνος ὁ πάντων π.; Pla., Tim. 28c; 37c; Stoa: Epict. 1, 3, 1; Diog. L. 7, 147; Maximus Tyr. 2, 10a; Galen XIX p. 179 K. ὁ τῶν ὅλων πατὴρ ἐν θεοῖς; Job 38:28; Mal 2:10; Philo, Spec. Leg. 1, 96 τῷ τοῦ κόσμου πατρί; 2, 6 τὸν ποιητὴν καὶ πατέρα τῶν ὅλων, Ebr. 30; 81, Virt. 34; 64; 179; 214; Jos., Ant. 1, 20 πάντων πατήρ; 230; 2, 152; 7, 380 πατέρα τε καὶ γένεσιν τῶν ὅλων; Herm. Wr. 1, 21 ὁ πατὴρ ὅλων … ὁ θεὸς κ. πατήρ; 30 al., also p. 476, 23 Sc. δεσπότης καὶ πατὴρ καὶ ποιητής; PGM 4, 1170; 1182; Just., A I, 45, 1 ὁ π. τῶν πάντων θεός; D. 95, 2 ὁ πατὴρ τῶν ὅλων; Ath. 27, 2; Iren.; Orig., C. Cels. 1, 46, 34; Hippolyt.; π. δὲ δὶα τὸ εἶναι πρὸ τῶν ὅλων Theoph. Ant. 1, 4 [p. 64, 8]) ὁ πατὴρ τῶν φώτων the father of the heavenly bodies Js 1:17 (cp. ApcMos 36 v.l. [MCeriani, Monumenta Sacra et Profana V/1, 1868] ἐνώπιον τοῦ φωτὸς τῶν ὅλων, τοῦ πατρὸς τῶν φώτων; 38).
    as ὁ πατὴρ τῶν πνευμάτων Hb 12:9b (cp. Num 16:22; 27:16 and in En the fixed phrase ‘Lord of the spirits’).—SeePKatz, Philo’s Bible ’50, p. 33, 1.
    as father of humankind (since Hom. Ζεύς is called πατήρ or πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε; Diod S 5, 72, 2 πατέρα δὲ [αὐτὸν προσαγορευθῆναι] διὰ τὴν φροντίδα καὶ τὴν εὔνοιαν τὴν εἰς ἅπαντας, ἔτι δὲ καὶ τὸ δοκεῖν ὥσπερ ἀρχηγὸν εἶναι τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων=‘[Zeus is called] father because of his thoughtfulness and goodwill toward all humanity, and because, moreover, he is thought of as originator of the human race’, cp. 3, 61, 4; 5, 56, 4; Dio Chrys. 36 [53], 12 Zeus as π. τῶν ἀνθρώπων, not only because of his position as ruler, but also because of his love and care [ἀγαπῶν κ. προνοῶν]. Cp. Plut., Mor. 167d; Jos., Ant. 4, 262 πατὴρ τοῦ παντὸς ἀνθρώπων γένους. In the OT God is called ‘Father’ in the first place to indicate a caring relationship to the Israelite nation as a whole, or to the king as the embodiment of the nation. Only in late writers is God called the Father of the pious Israelite as an individual: Sir 23:1, 4; Tob 13:4; Wsd 2:16; 14:3; 3 Macc 5:7.—Bousset, Rel.3 377ff; EBurton, ICC Gal 1921, 384–92; RGyllenberg, Gott d. Vater im AT u. in d. Predigt Jesu: Studia Orient. I 1925, 51–60; JLeipoldt, D. Gotteserlebnis Jesu 1927; AWilliams, ‘My Father’ in Jewish Thought of the First Century: JTS 31, 1930, 42–47; TManson, The Teaching of Jesus, ’55, 89–115; HMontefiore, NTS 3, ’56/57, 31–46 [synoptics]; BIersel, ‘D. Sohn’ in den synopt. Ev., ’61, 92–116).
    α. as a saying of Jesus ὁ πατήρ σου Mt 6:4, 6b, 18b. ὁ πατὴρ ὑμῶν Mt 6:15; 10:20, 29; 23:9b; Lk 6:36; 12:30, 32; J 20:17c. ὁ πατὴρ αὐτῶν (=τῶν δικαίων) Mt 13:43. ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν (τοῖς) οὐρανοῖς (the synagogue also spoke of God as ‘Father in Heaven’; Bousset, Rel.3 378) Mt 5:16, 45; 6:1; 7:11; Mk 11:25. ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος Mt 5:48; 6:14, 26, 32. Cp. 23:9b. ὁ πατὴρ ὁ ἐξ οὐρανοῦ Lk 11:13. ὁ πατήρ σου ὁ ἐν τῷ κρυπτῷ (or κρυφαίῳ) Mt 6:6a, 18a.—For the evangelist the words πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς Mt 6:9 refer only to the relation betw. God and humans, though Jesus perh. included himself in this part of the prayer. The same is true of πάτερ ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου Lk 11:2 (for invocation in prayer cp. Simonides, Fgm. 13, 20 Ζεῦ πάτερ).—ELohmeyer, D. Vaterunser erkl. ’46 (Eng. tr. JBowden, ’65); TManson, The Sayings of Jesus, ’54, 165–71; EGraesser, Das Problem der Parusieverzögerung in den synopt. Ev. usw., Beih. ZNW 22, ’57, 95–113; AHamman, La Prière I, Le NT, ’59, 94–134; JJeremias, Das Vaterunser im Lichte der neueren Forschung, ’62 (Eng. tr., The Lord’s Prayer, JReumann, ’64); WMarchel, Abba, Père! La Prière ’63; also bibl. in JCharlesworth, ed., The Lord’s Prayer and Other Prayer Texts fr. the Greco-Roman Era ’94, 186–201.
    β. as said by Christians (Sextus 59=222; 225 God as π. of the pious. The servant of Sarapis addresses God in this way: Sb 1046; 3731, 7) in introductions of letters ἀπὸ θεοῦ πατρὸς ἡμῶν: Ro 1:7; 1 Cor 1:3; 2 Cor 1:2; Gal 1:3, cp. vs. 4; Eph 1:2; Phil 1:2; Col 1:2; Phlm 3; 2 Th 1:2 (v.l. without ἡμῶν); without ἡμῶν 1 Ti 1:2 (v.l. with ἡμῶν); 2 Ti 1:2; Tit 1:4; 2J 3a (here vs 3b shows plainly that it is not ‘our’ father, but the Father of Jesus Christ who is meant).—πατὴρ ἡμῶν also Phil 4:20; 1 Th 1:3; 3:11, 13; 2 Th 2:16; D 8:2; 9:2f. τὸν ἐπιεικῆ καὶ εὔσπλαγχνον πατέρα ἡμῶν 1 Cl 29:1. Likew. we have the Father of the believers Ro 8:15 (w. αββα, s. JBarr, Abba Isn’t Daddy: JTS 39, ’88, 28–47; s. also JFitzmyer, Ro [AB] ad loc.); 2 Cor 1:3b (ὁ πατὴρ τῶν οἰκτιρμῶν; s. οἰκτιρμός); 6:18 (cp. 2 Km 7:14); Gal 4:6; Eph 4:6 (πατὴρ πάντων, as Herm. Wr. 5, 10); 1 Pt 1:17. ὁ οἰκτίρμων καὶ εὐεργετικὸς πατήρ 1 Cl 23:1. Cp. 8:3 (perh. fr. an unknown apocryphal book). πάτερ ἅγιε D 10:2 (cp. 8:2; 9:2f).
    γ. as said by Judeans ἕνα πατέρα ἔχομεν τὸν θεόν J 8:41b. Cp. vs. 42.
    as Father of Jesus Christ
    α. in Jesus’ witness concerning himself ὁ πατήρ μου Mt 11:27a; 20:23; 25:34; 26:29, 39, 42, 53; Lk 2:49 (see ὁ 2g and Goodsp., Probs. 81–83); 10:22a; 22:29; 24:49; J 2:16; 5:17, 43; 6:40 and oft. in J; Rv 2:28; 3:5, 21. ἡ βασιλεία τοῦ πατρός μου 2 Cl 12:6 in an apocryphal saying of Jesus. ὁ πατήρ μου ὁ ἐν (τοῖς) οὐρανοῖς Mt 7:21; 10:32, 33; 12:50; 16:17; 18:10, 19. ὁ πατήρ μου ὁ οὐράνιος 15:13; 18:35 (Just., A I, 15, 8). Jesus calls himself the Human One (Son of Man), who will come ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ 16:27; Mk 8:38. Abs. ὁ πατήρ, πάτερ Mt 11:25, 26; Mk 14:36 (s. GSchelbert, FZPhT 40, ’93, 259–81; response ERuckstuhl, ibid. 41, ’94, 515–25; response Schelbert, ibid. 526–31); Lk 10:21ab; 22:42; 23:34, 46 (all voc.); J 4:21, 23ab; 5:36ab, 37, 45; 6:27, 37, 45, 46a, 65 and oft. in J. Father and Son stand side by side or in contrast Mt 11:27bc; 24:36; 28:19; Mk 13:32; Lk 10:22bc; J 5:19–23, 26; 1J 1:3; 2:22–24; 2J 9; B 12:8. WLofthouse, Vater u. Sohn im J: ThBl 11, ’32, 290–300.
    β. in the confession of the Christians π. τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ Ro 15:6; 2 Cor 1:3a; Eph 1:3; Col 1:3; 1 Pt 1:3. π. τοῦ κυρίου Ἰησοῦ 2 Cor 11:31. Cp. 1 Cor 15:24; Hb 1:5 (2 Km 7:14); Rv 1:6; 1 Cl 7:4; IEph 2:1; ITr ins 12:2; MPol 14:1; AcPl Ha 2, 33; 6, 34; AcPlCor 2:7 (cp. Just., D. 30, 3; 129, 1 al.).
    Oft. God is simply called (ὁ) πατήρ (the) Father (e.g. TestJob 33:9, s. DRahnenführer, ZNW 62, ’71, 77; ApcMos 35 τοῦ ἀοράτου πατρός; Just., D. 76, 3 al. On the presence or absence of the art. s. B-D-F §257, 3; Rob. 795) Eph 2:18; 3:14; 5:20; 6:23; 1J 1:2; 2:1, 15; 3:1; B 14:6; Hv 3, 9, 10; IEph 3:2; 4:2; IMg 13:2; ITr 12:2; 13:3; IRo 2:2; 3:3; 7:2; 8:2; IPhld 9:1; ISm 3:3; 7:1; 8:1; D 1:5; Dg 12:9; 13:1; AcPlCor 2:5, 19; MPol 22:3; EpilMosq 5. θεὸς π. Gal 1:1 (for the formulation Ἰ. Χρ. καὶ θεὸς πατήρ cp. Diod S 4, 11, 1: Heracles must obey τῷ Διὶ καὶ πατρί; Oenomaus in Eus., PE 5, 35, 3 Λοξίας [=Apollo] καὶ Ζεὺς πατήρ); Phil 2:11; Col 3:17; 1 Th 1:1, 2 v.l.; 2 Pt 1:17; Jd 1; IEph ins a; ISm ins; IPol ins; MPol ins. ὁ θεὸς καὶ π. Js 1:27; Col 3:17 v.l.; MPol 22:1; ὁ κύριος καὶ π. Js 3:9.—Attributes are also ascribed to the πατήρ (Zoroaster acc. to Philo Bybl.: 790 Fgm. 4, 52 Jac. [in Eus., PE 1, 10, 52] God is π. εὐνομίας κ. δικαιοσύνης) ὁ πατὴρ τῆς δόξης Eph 1:17. πατὴρ ὕψιστος IRo ins. ὁ θεὸς καὶ πατὴρ παντοκράτωρ MPol 19:2.—B. 103. DELG. M-M. EDNT. TW. Sv.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > πατήρ

  • 5 отец

    отца, κλητ. παλ. отце α.
    1. πατέρας•

    отец мой! πατέρα μου!•

    родной отец πατέρας γεννήτορας (σε αντίθεση με τον θετόν)•

    приёмный отец ο θετός πατέρας, ο ψυχοπατέρας.

    || ενδιαφερόμενος σαν πατέρας.
    2. (πλθ. -цы) οι πρόγονοι, οι προπάτορες•

    наши- -цы οι προπάτορές μας.

    3. παλ. πλθ. -цы οι προεστοί οι πρόκριτοι.
    4. γενάρχης•

    Геродот – отец истории ο Ηρόδοτος είναι ο πατέρας της ιστορίας.

    || (προσφώνηση)• πατέρα.
    5. (εκκλσ.)• отец Афанасий ο πάτερ Αθανάσιος•

    святые -цы οι πατέρες της εκκλησίας•

    -цы собора οι πατέρες της συνόδου.

    || αρχηγός•

    отец семейства αρχηγός της οικογένειας, ο οικογενειάρχης.

    Большой русско-греческий словарь > отец

  • 6 πέφτω

    (αόρ. επεσα) αμετ.
    1) падать, валиться;

    πέφτω ανάσκελα — упасть навзничь;

    έπεσε λιπόθυμος (νεκρός) он упал в обморок (замертво);
    σκόνταψα και έπεσα я споткнулся и упал; 2) падать, выпадать (об осадках, о волосах и т.п.);

    πέφτει βροχή (χιόνι) — идёт дождь (снег);

    πέφτουν τα φύλλα — падают листья;

    3) впадать (в какое-л. состояние); предаваться (чему-л.);

    πέφτ σε απελπισία ( — или απόγνωση) — впадать в отчаяние, предаваться отчаянию;

    πέφτω σε δυσμένεια (σφάλμα) — впадать в немилость (ошибку);

    4) бросаться, кидаться (куда-л.);

    πέφτω στο νερό — бросаться в воду;

    5) попасть, очутиться, оказаться;

    πέφτω σε ενέδρα (παγίδα) — попасть в засаду (ловушку);

    πέφτω στα χέρια κάποιου — попасть в чьи-л. руки, оказаться в чьих-л. руках;

    πέφτω στα νύχια κάποιου — попадать к кому-л. в лапы, стать чьей-л. жертвой;

    πέφτω σε καλά (κακά) χέρια — попадать в хорошие (плохие) руки;

    6) попадать (в цель);
    7) падать, снижаться, понижаться;

    οι τιμές πέφτουν — цены падают;

    η θερμοκρασία πέφτει — температура падает;

    8) опускаться (о светилах и т. п.);
    ο ήλιος έπεσε στη θάλασσα солнце село за море; έπεσε ομίχλη опустился туман;

    πέφτει το σκοτάδι — надвигается темнота, темнеет;

    9) пасть (в бою);

    πέφτ στο πεδίο της μάχης — пасть на поле брани;

    10) пасть (о правительстве и т. п.); сдаться, покориться (кому-чему-л.);
    τό φρούριο έπεσε крепость пала; 11) ослабевать; утихать, стихать; ο αέρας έπεσε ветер стих; έπεσε πολύ ο πατέρας отец сильно сдал; 12) приходиться, выпадать; του έπεσε το λαχείο он выиграл; ему выпал выигрыш; μας έπεσε στη λοταρία ένα ψυγείο мы выиграли в лотерею холодильник;

    η γιορτή πέφτει την Παρασκευή — праздник приходится на пятницу;

    λίγα πέφτουνε στον καθένα μας — немного приходится на каждого;

    τί μού πέφτει στο μερτικό μου:

    что выпало на мою долю?;
    13) бросаться, нападать; обрушиваться; πέσαν απάνω μας они набросились на нас;

    πέφτει επιδημία — вспыхивает эпидемия;

    14) рушиться, рухнуть;
    15) разг родиться; της έπεσε το παιδί στούς εφτά μήνες у неё родился семимесячный ребёнок, она родила семимесячного ребёнка;

    § πέφτει το ηθικό μου — падать духом;

    πέφτω επάνω σε κάτι — натыкаться на что-л.;

    πέφτω να κοιμηθώ — ложиться спать;

    πέφτω άρρωστος — или πέφτω στο κρεββάτι ( — или στα ρούχα) — слечь в постель, заболеть;

    πέφτω με το κεφάλι — внезапно серьёзно заболеть, слечь;

    πέφτω έξω прям., перен. — а) садиться на мель;

    б) дать маху;
    ошибаться;

    πέφτω έξω στούς υπολογισμούς μου — просчитаться;

    πέφτω σε σφάλμα ( — или πέφτω σε παράπτωμα) — проштрафиться;

    πέφτω θδμα — пасть жертвой;

    είμαι πεσμένος μπρούμυτα лежать ничком;

    πέφτω στα γόνατα κάποιου — падать кому-л. в ноги;

    умолять кого-л.;

    πέφτω στο στόμα ( — или στη γλώσσα) κάποιου — попасться кому-л. на язычок;

    πέφτω στα ( — или από τα) μάτια κάποιου — упасть в чьих-л. глазах;

    πέφτει χρήμα — с) на это идёт уйма средств; — б) здесь дело пахнет подкупом;

    πέφτει ξύλο — они дерутся;

    η υπόληψη του έπεσε его репутация погибла;

    πέφτει η μύτη μου — вешать нос;

    πέφτουν τα μούτρα μου — виновато опускать голову;

    πέφτω καί στη φωτιά γιά σένα — я за тебя готов в огонь и в воду;

    πέφτω απ' το κακό στο χειρότερο — попадать из огня да в полымя;

    δεν σού πέφτει λόγος — ты помалкивай, без тебя обойдётся;

    πολύ ( — или βαρύ) σού πέφτει — это не по тебе; — кишка тонκέ (ср. — русск, не по Сеньке шапка);

    πέφτω με τα μούτρα ( — или τό κεφάλι) σε κάτν — уйти с головой в какие-л. дела;

    πέφτουν τα φτερά μου — у меня руки опускаются;

    πέφτουν κορμιά — гибнут люди;

    πέφτουν κεφάλια — летят головы;

    πέφτουν τουφεκιές ( — или πιστολιές) — слышны выстрелы, идёт перестрелка;

    η πόλη πέφτει λίγο δυτικότερα — город находится немного западнее;

    έπεσε γρήγορα αυτό το θεατρικό του έργο эта пьеса быстро сошла со сцены;

    πέφτω δίπλα — а) причаливать; — б) перен. подъезжать (к кому-л.)

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > πέφτω

  • 7 μέσα

    μες (μεσ' перед σ) 1. επίρρ.
    1) внутрь; внутри;

    πολύ μέσα — в глубине;

    είναι μέσα ο πατέρας σου; — отец дома?;

    τώχω μεσ' στο συρτάρι το βιβλίο книга в ящике стола;

    περάστε μέσα, παρακαλώ — входите, прошу вас;

    έλα (ελατέ) μέσα — войди (входите);

    2):

    από μέσα — или μέσα από — а) изнутри, из;

    ο λαγός πετάχτηκε μέσα από τούς θάμνους — заяц выскочил из кустов; — б) под, внутри;

    μέσα από το πουκάμισο φορώ φανέλλα — под рубашкой я ношу майку; — в) сквозь, через;

    πέρασε μέσα από το δάσος — он прошёл через лес;

    3) в (самый) разгар;
    ήρθε μεσ' στο μεσημέρι он пришёл в самый полдень; μεσ' στη ζέστη в самую жару; μεσ' στην καρδιά τού χειμώνα в разгар зимы; έτρεχε μεσ' στη βροχή он бегал под дождём; 4):

    από μέσα μου — про себя;

    μιλώ (λέγω) από μέσα μου — разговаривать (говорить) про себя;

    τό σκέφθηκα από μέσα μου — я подумал (об этом) про себя;

    § μέσα σ' όλα τ' αλλά — в довершение всего;

    μέσα σε δυό μέρες πέθανε — за два дня; — он умер;

    μου πονούν τα μέσα μου — у меня всё внутри болит;

    τό κρατώ μέσα μου — я храню это в тайне;

    έχει το διάβολο μέσα του — в нём чёрт сидит; — он хитрый, ловкий или способный как чёрт;

    τώχεν μέσα του να γκρινιάζει — он нытик по природе;

    μπαίνω μέσα — а) нести убытки; — б) проигрывать в карты;

    τον βάλανε μέσα — а) его посадили (в тюрьму); — б) его ободрали как липку; — е) он проигрался;

    είναι στα μέσα και στα όξω — у него везде своя рука, свои люди;

    τον έχουν στα μέσα και στα όξω — к нему питают полное доверие;

    2. (ο, η, τό) то, что находится внутри;

    η μέσα μεριά — внутренняя сторона;

    τό μέσα μέρος — внутренняя часть

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > μέσα

  • 8 ατός

    η, ό αντων.:

    ατός μου (σου, του κ.λ,π.) — я (ты, он и т. д.) сам; — по собственной инициативе;

    ατοί μας (σας, τους) мы (вы, они) сами; между собой;

    ατός του φταίει — он сам виноват;

    να κι' ατός του ο πατέρας — вот и сам отец;

    § ατός μου κι' απατός μου — а) я сам; — я один (без помощи); — б) я сам с собою, про себя (рассуждаю и т. п.);

    ατή μου κι' απατή μου а) я сама; я одна (без помощи); б) я сама с собой, про себя

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > ατός

  • 9 родной

    родн||ой
    1. прил συγγενής:
    \родной отец ὁ πατέρας· \родной брат ὁ ἀδελφός· \родной дядя ὁ θείος·
    2. прил (свой, близкий, отечественный):
    \родной город ἡ γενέτειρα (πόλη)· \родной край, \роднойа́я сторона́ ἡ πατρίδα· \родной я\роднойык ἡ μητρική γλώσσα· \родной дом τό πατρικό σπίτι·
    3. прил (дорогой, милый \родной в обращении) ἀγαπημένος, χρυσός·
    4. \роднойые мн. (родственники) οἱ συγγενείς, τό συγγενολόγι, οἱ δικοί μου:
    \роднойые и друзья οἱ συγγενείς καί φίλοι· это один из моих \роднойых εἶναι Ενας ἀπό τους δικούς μου, εἶναι ἔνας συγγενής μου· гостить у \роднойых μένω φιλοξενούμενος στους συγγενείς μου.

    Русско-новогреческий словарь > родной

  • 10 жить

    живу, живешь; παρλθ. χρ. жил
    -ла, жило (με αρνητ. μόριο не жил, не жила, не жило, не жили);
    επιρ. μτχ. живя
    κ. (απλ.) живучи
    ρ.δ.
    1. ζω, βιώ•

    я живу только для вас ζω μόνο για σας•

    цвета не могут жить в темноте τα λουλούδια δεν ζουν στο σκοτάδι•

    мыслью о родине ζω με τη σκέψη για την πατρίδα.

    2. κατοικώ, διαμένω, μένω•

    он живет в афинах αυτός ζει στην Αθήνα•

    отец живет в провинции ο πατέρας ζει στην επαρχία.

    3. ζορίζομαι τα προς του ζειν, (απο)ζώ•

    жить собственным трудом αποζώ με τη δουλειά μου.

    4. διαβιώ, κάνω ζωή, περνώ•

    он вивет богато αυτός ζει πλούσια•

    жить в довольстве καλοζώ, ευ-ζωώ, καλοπερνώ, περνώ ζωή και κότα•

    жить зажиточно ευπορώ•

    жить барином ζω αρχοντικά•

    жить честно ζω τίμια•

    жить на широкую ногу ζω πλουσιοπάροχα.

    5. συζώ, συμβιώ.
    6. έχω ερωτικές σχέσεις•

    она жила со многими αυτή τα ‘χε με πολλούς.

    εκφρ.
    мне надоело жить – βαρέθηκα τη ζωή•
    жил-был – μια φορά κι έναν καιρό•
    жить помаленьку – ζω έτσι κι έτσι, καλούτσικα•
    приказал (ή велел) долго жить – μας άφησε χρόνους(πέθανε)•
    жить надеждой – ζω με την ελπίδα•
    жить своим умом (ή разумом) – μένω με τις απόψεις μου, τη γνώμη μου, διατηρώ τίς απόψεις μου.
    ζω, διαβιώ (για συνθήκες).

    Большой русско-греческий словарь > жить

  • 11 σάρξ

    σάρξ, σαρκός, ἡ (Hom.+; ‘flesh’).
    the material that covers the bones of a human or animal body, flesh lit. 1 Cor 15:39abcd; Hv 3, 10, 4; 3, 12, 1. The pl. (which denotes flesh in the mass [Lucian, Dial. Mort. 10, 5], whereas the sing. rather denotes the substance.—Herodas 4, 61; Gen 40:19; 1 Km 17:44; 4 Km 9:36; PsSol 4:19; TestJob 13:5; Philo; Jos., Ant. 12, 211; Just., A I, 26, 7; Mel., P. 52, 383; Ath. 34, 2) Lk 24:39 v.l.; Rv 19:18, 21 (4 [6] Esdr [POxy 1010, 16] cannibalism out of hunger, sim. Mel., P. 52, 383; Quint. Smyrn. 11, 245: the σάρκες of the slain are food for the birds) B 10:4; metaph. Rv 17:16. It decays 1 Cl 25:3; cp. Ac 2:31 (cp. 2a below). Normally gives forth an evil odor when burned MPol 15:2. W. bones (s. ὀστέον) 1 Cl 6:3 (Gen 2:23); Lk 24:39; Eph 5:30 v.l. (metaph.). Paul speaks of his illness as a σκόλοψ τῇ σαρκί (s. σκόλοψ) 2 Cor 12:7. ἡ ἐν σαρκὶ περιτομή the physical circumcision (cp. Just., D. 10, 1 al.) Ro 2:28; cp. Eph 2:11b; Col 2:13 (ἀκροβυστία 2); Gal 6:13 (ἡ σάρξ=the flesh that is circumcised); B 9:4. Metaph.: the corrosion on the precious metals of the rich φάγεται τὰς σάρκας ὑμῶν ὡς πῦρ Js 5:3.—Ign. describes the elements of the Eucharist as σὰρξ (or αἷμα) Ἰησοῦ Χριστοῦ IRo 7:3; IPhld 4; ISm 7:1. Also J 6:51–56 urges that one must eat the flesh (and drink the blood) of the Human One or Son of Man (Just., A I, 66, 2; s. TPhilips, Die Verheissung der hl. Eucharistie nach Joh. 1922; Bultmann ad loc.; AWikenhauser ’48, 105f).—His anti-Docetic position also leads Ign. to use the concept ‘flesh (and blood) of Christ’ in other contexts as well ITr 8:1; IPhld 5:1.—For Mt 16:17; Gal 1:16; Eph 6:12; and 1 Cor 15:50 s. 3a.
    the physical body as functioning entity, body, physical body
    as substance and living entity (Aeschyl., Sept. 622: opp. νοῦς; Ex 30:32; 4 Km 6:30; TestAbr A 20 p. 103, 6 [Stone p. 54] πάντα τὰ μέλη τῆς σαρκός μου; w. καρδία or ψυχή Alex. Aphr., An. p. 98, 7–10 Br.; Ps 37:8; 62:2; Eccl 2:3; Ezk 11:19; 44:7 a1.; Jos., Bell. 6, 47, Ant. 19, 325; Ar.15, 7) οὔτε ἡ σὰρξ αὐτοῦ εἶδεν διαφθοράν Ac 2:31 (but s. 1). W. ψυχή 1 Cl 49:6 (Tat. 13:2 al.). W. καρδία Ac 2:26 (Ps 15:9).—Eph 5:29. ἑόρακαν τὸ πρόσωπόν μου ἐν σαρκί they have seen me face to face Col 2:1. ἕως ἂν τὸν χριστὸν ἐν σαρκὶ ἴδῃ before he had seen the Messiah in person GJs 24:4 (cp. Lk 2:26). Opp. πνεῦμα (Ath. 31:3; PGM 5, 460 ἐπικαλοῦμαί σε τὸν κτίσαντα πᾶσαν σάρκα κ. πᾶν πνεῦμα) 1 Cor 5:5; 2 Cor 7:1; Col 2:5; 1 Pt 4:6; Hm 3:1; 10, 2, 6; cp. AcPl Ant 13:17 (=Aa, I 237, 2; s. οἶδα); also in relation to Christ (though this is disputed) J 6:63; Hs 5, 6, 5–7; cp. 1 Ti 3:16.—ἀσθένεια τῆς σαρκός bodily ailment Gal 4:13; s. vs. 14. ἀσθενὴς τῇ σαρκί weak in the body Hs 9, 1, 2. ὁ ἀλγῶν σάρκα the one who is ill in body B 8:6. πάσχειν σαρκί 1 Pt 4:1b. Cp. 2 Cor 7:5. ἡ τῆς σαρκὸς καθαρότης the purity of the body Hb 9:13 (opp. καθαρίζειν τὴν συνείδησιν vs. 14). σαρκὸς ἀπόθεσις ῥύπου 1 Pt 3:21 (s. ῥύπος 1). The σάρξ is raised fr. the dead (s. ParJer 6:9; Theoph. Ant. 1, 7 [74, 2]) 1 Cl 26:3; 2 Cl 9:1. ἀνάστασις σαρκός AcPlCor 1:12; 2:24 (σαρκὸς ἀνάστασιν Just., D. 80, 5); cp. ἀναστήσεσθε ἔχοντες ὑγιῆ τὴν σάρκα AcPlCor 2:32. Of the body of Christ during his earthly ministry Eph 2:14 (JHart, The Enmity in His Flesh: Exp. 6th ser., 3, 1901, 135–41); Hb 10:20; 1 Pt 3:18; 4:1a; 1J 4:2; 2J 7; B 5:1, 10f; 6:7, 9; 7:5; 12:10; IEph 7:2; Pol 7:1; AcPlCor 2:6b. Married couples form μία σάρξ (Gen 2:24; s. Ath. 33, 2 τὴν σάρκα πρὸς σάρκα … κοινωνίαν.—GAicher, Mann u. Weib ein Fleisch: BZ 5, 1907, 159–65) Mt 19:5f; Mk 10:8ab; 1 Cor 6:16; Eph 5:31 (on these passages, TBurkill, ZNW 62, ’71, 115–20). δικαιώματα σαρκός behind ‘all sorts of ceremonial washings’ there are regulations that concern the physical body Hb 9:10.—On ὑποτάγητε τῷ ἐπισκόπῳ ὡς ὁ Χριστὸς τῷ πατρὶ κατὰ σάρκα IMg 13:2 s. Hdb. ad loc. and MRackl, Die Christologie des hl. Ignatius v. Ant. 1914, 228.—πνεῦμα δυνάμεως … ὁ θεὸς … κατέπεμψεν εἰς σάρκα τουτέστιν εἰς τὴν Μαρίαν God sent a powerful spirit (prob. a ref. to the kind of divine breath that brought the first human being to life [Gen 2:7]) into flesh, that is, into Mary AcPl Ha 8, 26=BMM recto 34; s. AcPlCor 1:14.
    as someth. with physical limitations, life here on earth (ApcEsdr 4:4 p. 28, 3 Tdf. σάρκα ἀνθρωπίνην φορῶ) θλῖψιν τῇ σαρκὶ ἕξουσιν 1 Cor 7:28. Cp. 2 Cor 4:11; Col 1:24. Of Christ τὸ σῶμα τῆς σαρκὸς αὐτοῦ his body with its physical limitations Col 1:22; cp. 2:11 and s. cα below (cp. En 102:5 τὸ σῶμα τῆς σαρκὸς ὑμῶν; 1QpHab 9:2; Orig., C. Cels. 6, 29, 25).—Of human life: ἀποδημεῖν τῆς σαρκός MPol 2:2 (s. ἀποδημέω). ἐπιμένειν ἐν τῇ σαρκί Phil 1:24. ζῆν ἐν σαρκί vs. 22; Gal 2:20. ἐν ς. περιπατεῖν 2 Cor 10:3a. ἐν ς. τυγχάνειν Dg 5:8a. ὄντος ἔτι ἐν ς. σου AcPlCor 1:6. τὸν ἐπίλοιπον ἐν ς. χρόνον 1 Pt 4:2. ἡ ἐπιδημία τῆς σαρκὸς ταύτης our sojourn in life 2 Cl 5:5. ἐν τῇ σαρκί in our earthly life 8:2.
    as instrument of various actions or expressions.
    α. In Paul’s thought esp., all parts of the body constitute a totality known as ς. or flesh, which is dominated by sin to such a degree that wherever flesh is, all forms of sin are likew. present, and no good thing can live in the σάρξ Ro 7:18 (cp. Philo, Gig. 29 αἴτιον δὲ τῆς ἀνεπιστημοσύνης μέγιστον ἡ σὰρξ καὶ ἡ πρὸς σάρκα οἰκείωσις; Sextus 317 ἀγαθὸν ἐν σαρκὶ μὴ ἐπιζήτει. The OT lays no stress on a necessary relationship betw. flesh as a substance, and sin. But for Epicurus the σάρξ is the bearer of sinful feelings and desires as well as the means of sensual enjoyment: Ep. in Plut., Mor. 135c; 1087bf; 1089e; 1096c αἱ τῆς σαρκὸς ἐπιθυμίαι. Also Diog. L. 10, 145. Likew. Plut. himself: Mor. 101b ταῖς τῆς σαρκὸς ἡδοναῖς; 672e; 688d; 734a; Ps.-Plut., Mor. 107f σαρκὶ καὶ τοῖς πάθεσι ταύτης; Maximus Tyr. 33, 7a. Cp. 4 Macc 7:18 τὰ τῆς σαρκὸς πάθη; Philo, Deus Imm. 143 σαρκὸς ἡδονή, Gig. 29; TestJud 19:4; TestZeb 9:7; ApcMos 25 [p. 14, 2 Tdf.] εἰς τὴν ἁμαρτίαν τῆς σαρκός); Ro 6:19; 7:25 (opp. νοῦς); 8:3a, 4–9 (cp. Persius 2, 63 scelerata pulpa, which contaminates devotion to deity), 12f; Gal 5:13, 24; Col 2:23; Jd 23; AcPlCor 2:11, 15; Dg 6:5 (opp. ψυχή, as Plut., Mor. 101b). Opp. τὸ πνεῦμα Ro 8:4, 5, 6, 9, 13; Gal 3:3; 5:16, 17ab; 6:8ab; J 3:6; B 10:9. τὸ μὲν πνεῦμα πρόθυμον, ἡ δὲ σὰρξ ἀσθενής (cp. Orig., C. Cels. 2, 25, 8) Mt 26:41; Mk 14:38; Pol 7:2. σὰρξ ἁμαρτίας sinful flesh Ro 8:3b. ἐπιθυμία (τῆς) σαρκός (cp. Maximus Tyr. 20, 9f σαρκῶν … ἐπιθυμίας) Gal 5:16; 1J 2:16; B 10:9. Pl. Eph 2:3a, cp. b; 2 Pt 2:18; cp. Ro 13:14. τὰ ἔργα τῆς σαρκός Gal 5:19 (s. Vögtle at πλεονεξία). τὰ θελήματα τῆς σαρκός Eph 2:3b. ὁ νοῦς τῆς σαρκός Col 2:18. τὸ σῶμα τῆς σαρκός the body of (sinful) flesh 2:11; cp. 1:22 and s. b above (cp. Sir 23:17 σῶμα σαρκὸς αὐτοῦ; En 102:5 τῷ σώματι τῆς σαρκὸς ὑμῶν). τὰ τῆς σαρκός what pertains to (sinful) flesh Ro 8:5b. ἐν (τῇ) σαρκὶ εἶναι be in an unregenerate (and sinful) state Ro 7:5; 8:8f. τὰ ἔθνη ἐν σαρκί Eph 2:11a. κατὰ σάρκα εἶναι Ro 8:5a; ζῆν vs. 12b; 13; Dg 5:8b; περιπατεῖν Ro 8:4; 2 Cor 10:2; βουλεύεσθαι 1:17; στρατεύεσθαι 10:3b; cp. IRo 8:3 (opp. κατὰ γνώμην θεοῦ).
    β. source of the sexual urge. The σάρξ is the source of the sexual urge, without any suggestion of sinfulness connected w. it ἐκ θελήματος σαρκὸς ἐγεννήθησαν J 1:13.
    as someth. attractive 2 Pt 2:10 (a Hebraism, cp. Judg 2:12; 3 Km 11:10; Sir 46:10). S. also 3b.
    one who is or becomes a physical being, living being with flesh
    of humans person, human being: πᾶσα σάρξ every person, everyone (LXX; TestAbr B 7 p. 112, 3 [Stone p. 72]; GrBar 4:10; ApcEsdr 7:7; ApcMos 13 [p. 7, 1 Tdf.]; Mel., P. 55, 400: for כָּל-בָּשָׂר; s. πᾶς 1aα) Lk 3:6 (Is 40:5); J 17:2; Ac 2:17 (Jo 3:1); 1 Pt 1:24 (Is 40:6); 1 Cl 59:3; 64; 2 Cl 7:6; 17:5 (the last two Is 66:24); AcPlCor 2:6a. οὐ πᾶσα σάρξ no person, nobody (En 14:21 end.—W-S. §26, 10a; B-D-F §275, 4; 302, 1; Rob. 752) Mt 24:22; Mk 13:20; Ro 3:20 (cp. Ps 142:2 πᾶς ζῶν); 1 Cor 1:29 (μή); Gal 2:16.—Though ς. in the foll. passages refers to body in its physical aspect, it cannot be divorced from its conjunction with αἷμα, and the unit σὰρξ καὶ αἷμα (cp. Sir 17:31; TestAbr B 13 p. 117, 26 [Stone p. 82]; Philo, Quis Div. Rer. Her. 57; Just., D. 135, 6) refers to a human being in contrast to God and other transcendent beings Mt 16:17; Gal 1:16; Eph 6:12 (here vice versa, αἷ. καὶ ς.). τὰ παιδία κεκοινώνηκεν αἵματος καὶ σαρκός the children share mortal nature Hb 2:14, but with suggestion of its frailty, as indicated by the context with its ref. to death. Because they are the opposites of the divine nature σὰρξ καὶ αἷμα βασιλείαν θεοῦ κληρονομῆσαι οὐ δύναται 1 Cor 15:50 (JJeremias, NTS 2, ’56, 151–59). For Jd 7 s. b next. Cp. AcPl Ant 13, 17 (=Aa I 237, 2) σαρκί personally (s. οἶδα 2).
    of transcendent entities ὁ λόγος σὰρξ ἐγένετο J 1:14 (RSeeberg, Festgabe AvHarnack dargebracht 1921, 263–81.—Artem. 2, 35 p. 132, 27 ἐὰν σάρκινοι οἱ θεοὶ φαίνωνται; Synes., Dio 6 p. 45b).—Of flesh other than human: ὀπίσω σαρκὸς ἑτέρας after another kind of flesh (cp. Judg 2:12 ὀπίσω θεῶν ἑτέρων) i.e. of divine messengers who take on ς. when they appear to humans (so Windisch et al.; difft. Frame et al. of same-sex activity) Jd 7.
    human/ancestral connection, human/mortal nature, earthly descent (Did., Gen. 144, 25) Ἀβραὰμ τὸν προπάτορα ἡμῶν κατὰ σάρκα Ro 4:1 (Just., D. 43, 7 al.). οἱ συγγενεῖς μου κατὰ σάρκα 9:3. τοὺς τῆς σαρκὸς ἡμῶν πατέρας Hb 12:9. τὸν Ἰσραὴλ κατὰ σάρκα the earthly Israel 1 Cor 10:18 (opp. τὸν Ἰσραὴλ τοῦ θεοῦ Gal 6:16). Of natural descent τὰ τέκνα τῆς σαρκός children by natural descent Ro 9:8 (opp. τὰ τέκνα τῆς ἐπαγγελίας). ὁ μὲν ἐκ τῆς παιδίσκης κατὰ σάρκα γεγέννηται Gal 4:23; cp. vs. 29. μου τὴν σάρκα my compatriots Ro 11:14 (s. Gen 37:27).—Of Christ’s physical nature Ro 8:3c; Hb 5:7. Christ is descended fr. the patriarchs and fr. David (τὸ) κατὰ σάρκα according to the human side of his nature, as far as his physical descent is concerned Ro 1:3 (JDunn, Jesus: Flesh and Spirit [Ro 1:3f], JTS 24, ’73, 40–68); 9:5; 1 Cl 32:2; IEph 20:2. The context of 2 Cor 11:18 includes ancestry as a reason for boasting, but ς. in this pass. applies as well to other aspects of Paul’s career and therefore belongs more properly in 5.
    the outward side of life as determined by normal perspectives or standards, a transf. sense of 1 and 2. Usually w. κατά indicating norm or standard σοφοὶ κατὰ σάρκα wise (people) according to human standards 1 Cor 1:26. καυχᾶσθαι κατὰ (τὴν) σάρκα boast of one’s outward circumstances, i.e. descent, manner of life, etc. (cp. 11:22) 2 Cor 11:18. κατὰ σάρκα Χριστόν Christ (the Messiah) from a human point of view or as far as externals are concerned 5:16b, cp. a (κατά B5bβ and 7a; also VWeber, BZ 2, 1904, 178–88; HWindisch, exc. ad loc.; Rtzst., Mysterienrel.3, 374–76; FPorter, Does Paul Claim to Have Known the Historical Jesus [2 Cor 5:16]?: JBL 47, 1928, 257–75; RMoxon, CQR 108, 1929, 320–28). οἱ κατὰ σάρκα κύριοι those who, according to human standards, are masters Eph 6:5; Col 3:22. ὑμεῖς κατὰ τὴν ς. κρίνετε you judge by outward things, by externals J 8:15. Of the route taken in one’s earthly life ἡ ὁδὸς ἡ κατὰ σάρκα IRo 9:3.—ἐν σαρκὶ πεποιθέναι place one’s trust in earthly things or physical advantages Phil 3:3f. εὐπροσωπῆσαι ἐν σαρκί Gal 6:12. Onesimus is a beloved brother to Philemon καὶ ἐν σαρκὶ καὶ ἐν κυρίῳ both as a human being (=personally, in the external relationship betw. master and slave) and as a Christian Phlm 16. ὑμῶν δὲ ἐν σαρκὶ ἐπισκόπῳ IEph 1:3 (cp. IMg 3:2).—HWindisch, Taufe u. Sünde 1908; EBurton, ICC Gal. 1920, 492–95; WSchauf, Sarx 1924; WBieder, Auferstehung des Fleisches od. des Leibes?: TZ 1, ’45, 105–20. W. special ref. to Paul: Ltzm., Hdb. exc. on Ro 7:14 and 8:11; Lohmeyer (ἁμαρτία 3a); EKäsemann, Leib u. Leib Christi ’33; RGrant, ATR 22, ’40, 199–203; RBultmann, Theologie des NTs ’48, 228–49 (Engl. tr. by KGrobel, ’51 I, 227–59); LMarshall, Challenge of NT Ethics ’47, 267–70; E Schweizer, Die hellenist. Komponente im NT sarx-Begriff: ZNW 48, ’57, 237–53; two in KStendahl, The Scrolls and the NT, ’57: KKuhn, 94–113 and WDavies, 157–82; JPryke, ‘Spirit’ and ‘Flesh’ in Qumran and NT: RevQ 5, ’65, 346–60; DLys, La chair dans l’AT ’67; ASand, D. Begriff ‘Fleisch’ ’67 (Paul); RJewett, Paul’s Anthropological Terms ’71, 49–166. On Ign.: CRichardson, The Christianity of Ign. of Ant. ’35, esp. 49 and 61. S. also the lit. s.v. πνεῦμα, end.—B. 202. DELG. M-M. EDNT. TW. Spicq. Sv.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > σάρξ

  • 12 να

    1. σύνδ.
    1) (при обознач, цели) чтобы, так чтобы; σήκω να σε δούμε встань, чтобы мы на тебя посмотрели; 2) (при обознач, условия) если (даже); να το ήξερα θα πήγαινα если бы я знал, я бы пошёл; να ήμουνα νέος... если бы я был молодым...; να το δώ με τα μάτια μου δεν το πιστεύω если даже увижу своими глазами, не поверю; 3) (при обознач, времени) когда; να τελειώσω το βιβλίο και έρχομαι когда закончу книгу, приду; 4) (в придаточном предложении) что; μου φαίνεται να τον ξέρω мне кажется, (что) я его знаю; 2. μόριο 1) (в зависимом накл, соответствует русск, инф.): θέλω να τον δω я хочу его увидеть; αυτοί θέλουν να φύγουν они хотят уйти; 2) (в повел, накл.): να τούς διώξετε! выгоните их!; να μην το ξανακάνεις! боль- ше не делай этого!; να με περιμένεις! жди меня!; 3) (для выражения пожелания): να είσαι καλά! дай бог тебе счастья, здоровья!, желаю тебе всего хорошего!; να χαρείς τα νιάτα σου желаю тебе полного счастья (пожелание молодым); 4) (в проклятиях): να μη σώσης! чтоб тебе было неладно!, пропади ты пропадом!; να μη σε ξαναϊδούν τα μάτια μου! чтоб мой глаза тебя больше не видели!, больше не попадайся мне на глаза!; 5) (в вопрос, предл.): να περάσω αύрю; прийти мне завтра?; § όπου να ναι, έρχεται το τραίνο поезд вот-вот подойдёт; 3. εηίρρ. 1) (для привлечения внимания) вот, на, бери, держи, гляди; να τος (τη, το)! вот он (она, оно)!; να! κράτα на держи!; να! πιες το возьми и выпей; να! έφτασε το βαπόρι смотри, вот пришёл пароход; να πού μένω вот где я живу; 2) (в сочетании с πού) всё-таки, всё же; να πού δε με ξέχασες! ты всё-таки меня не забыл!; να πού κάτι ξέρει он кое-что всё-таки знает; §.να σου και μπαίνει ο πατέρας в этот момент входит отец; να τα μας! вот так да!, вот тебе и на!, здрасте, приехали! (разг) (для выражения удивления)

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > να

  • 13 батюшка

    -и, γεν. πλθ. -шек, δοτ. -шкам, α.
    1. πατέρας.
    2. (προς συνομιλητή) παλ. πατερούλη.
    3. (προσηγορία σε μοναχούς, ιερείς) πάτερ.
    εκφρ.
    -и (мой)! -и светы! – θεέ μου, Χριστέ μου, Παναγιά μου! (για θαυμασμό ή φόβο)•
    по -е звать (величать) – καλώ, φωνάζω κάποιον με το πατρώνυμο.

    Большой русско-греческий словарь > батюшка

  • 14 уйти

    уйду, уйдшь, παρλθ. χρ. ушл, ушла, ушло, μτχ. παρλθ. χρ. ушедший,
    επιρ. μτχ. уйдя κ. (απλ.) ушедши ρ.σ.
    1. φεύγω, αναχωρώ• απέρχομαι•

    гости ушли οι φιλοξενούμενοι έφυγαν•

    брат ушл вчера ο αδερφός έφυγε χτες•

    завтра уйдёт сестра αύριο θα φύγει η αδερφή.

    || πηγαίνω•

    все ушли на работу όλοι έφυγαν για τη δουλειά•

    отец ушл на охоту ο πατέρας πήγε στο κυνήγι•

    уйти на вслах πηγαίνω με τα κουπιά (κωπηλατώντας).

    2. δραπετεύω, το σκάζω• αποδιδράσκω•

    уйти из тюрьмы δραπετεύω από τη φυλακή.

    || εγκαταλείπω, αφήνω•

    она ушла от него αυτή τον παράτησε•

    он ушл с института αυτός παράτησε το ινστιτούτο•

    уйти со сцены εγκαταλείπω τη σκηνή.

    || μτφ. απαλλάσσομαι, γλυτώνω, σώζομαι• ξεφεύγω•

    он хитрый уйти не уйдшь от его капкана αυτός είναι πονηρός, δε θα ξεφύγεις από την παγίδα του.

    3. περιέρχομαι, πηγαίνω, περνώ•

    отец ушл на пенсию ο πατέρας πέρασε στη σύνταξη•

    -в отпуск πηγαίνω σε άδεια (παίρνω άδεια)•

    уйти в запас περνώ στην εφεδρεία.

    4. διαβαίνω, περνώ, παρέρχομαι•

    годы ушли τα χρόνια πέρασαν•

    время прошло ο καιρός πέρασε.

    5. χάνομαι, εξαφανίζομαι•

    богач пропал, вместе с ним ушло и-его счастье ο πλούσιος πέθανε, μαζί του πάει και η ευτυχία του.

    || πεθαίνω•

    ушедшего никогда не забудем τον πεθαμένο (απελθόντα) ποτέ δε θα τον ξεχάσομε.

    6. ξοδεύομαι, δαπανώμαι•

    за этот месяц ушло много денег αυτόν το μήνα έφυγαν πολλά χρήματα.

    || χρειάζομαι, απαιτούμαι•

    целый день уйдёт за это дело ολόκληρη μέρα θα φύγει (θα πάει) γι αυτήν την υπόθεση.

    7. (για υγρά) χύνομαι ξεχειλίζω•

    молоко ушло το γάλαχύθηκε (βράζοντας).

    8. προπορεύομαι, προτρέχω• προηγούμαι. || (για ωρολόγια)• πηγαίνωμπροστά.
    9. βλ. вместиться.
    10. βυθίζομαι, χώνομαι, μπαίνω, μπήγομαι• εισδύω•

    свая ушла глубоко в землю ο πάσσαλος μπήκε βαθιά στη γη.

    11. επιδίδομαι, αφοσιώνομαι•

    ученик ушёл в книги ο μαθητής τό ρίξε στα βιβλία (στημελέτη).

    12. μετατρέπομαι, μετασχηματίζομαι, γίνομαι.
    εκφρ.
    уйти вперд – ξεπερνώ, υπερτερώ, υπερβάλλω• υπερέχω•
    уйти из жизни (в могилу, к проотцам) – φεύγω από τη ζωή, αποβιώνω, κατεβαίνω στον τάφο, πάω στον άλλο κόσμο•
    уйти на дно – βυθίζομαι, πηγαίνω στον πάτο (πνίγομαι)•
    далеко уйти – προπορεύομαι πολύ, πηγαίνω πολύ μπροστά•
    недалеко уйти – δεν ξεπερνώ πολύ κάποιον•
    почва или земля ушла из-под ног – το έδαφος έφυγε κάτω από τα πόδια•
    уйти в себя – α) αφοσιώνομαι (δεν παρατηρώ τίποτε γύρω μου), β) κλείνομαι στο καβούκι.

    Большой русско-греческий словарь > уйти

  • 15 весь

    весь
    (вся, все, все) мест.
    1. ὀλος, ὁλόκληρος, πάς (πάσα, πἄν):
    \весь день ὅλη τή μέρα, ὁλάκερη μέρα· \весь иаро́д ὀλος ὁ λαός, ὅλος ὁ κόσμος· табак у меня \весь вышел ὅλος ὁ καπνός μου τελείωσε·
    2. все ὅλα, τό πᾶν:
    он о^лся без всего́ Εμεινε θεόγυμνος, δέν τοῦ ἐμεινε τίποτε· это лу́чше всего αὐτό εἶναι τό καλλίτερο ἀπ' ὅλα· всего́ понемногу λίγο ἀπ' ὅλα·
    3. все мн. ὅλοι:
    все за одного́ \весь оди́н за всех ὅλοι γιά τόν ἕνα καί ὁ ἔνας γιά ὅλους·
    4. (целиком, полностью) ὅλος:
    он \весь в поту́ εἶναι καταϊδρωμένος· он \весь в отца εἶναι ἰδιος ὁ πατέρας του· ◊ во вей разг μ'ὅλες τίς δυνάμεις· во всю прыть ὁλοταχώς, μέ ὅλη τήν ταχύτητα· все равно́ а) εἶναι τό ίδιο, εἶναι ἕνα καί τό αὐτό (равносильно), б) εἶναι ἀδιάφορο (безразлично), в) δ' ὅλα ταύτα, παρ' ὅλα αὐτά (несмотря ни на что)· я все равно́ это сделаю παρ' ὅλα αὐτά θά τό κάνω· мне все равно́ μοῦ εἶναι ἀδιάφορό всего́ хорошего! στό καλό!, γεια χαρά!,ῶρα καλή!

    Русско-новогреческий словарь > весь

  • 16 а

    а 1
    είναι το πρώτο γράμμα του ρωσικού αλφάβητου• α•

    от а до зет παλ. από το α ως το ω (από την αρχή ως το τέλος)•

    кто сказал а, тот должен сказать и б αυτός που το άρχισε πρέπει και να το τελειώσει ή συνεχίσει.

    а 2
    σύνδ. αντιθετικός• μα, αλλά, όμως, ενώ, και.
    1. (κατ’ αντιπαράθεση)•

    отец трудолюбивый, а сын ленивый ο πατέρας είναι εργατικός, αλλά ο γιος οκνηρός•

    не годы старят, а горе δε γεράζουν τα χρόνια, αλλά τα φαρμάκια•

    я остаюсь в Москве, а вы в Ленинграде εγώ μένω στη Μόσχα και σεις στο Λένινγκραντ.

    2. (μετά από ενδοτικές προτάσεις μπορεί και να λείψει)•

    хотя мне и весело, а надо уходить αν και μου είναι ευχάριστα, (όμως) πρέπει να φύγω.

    3. εξάλλου•

    а вам всем известно, что... εξάλλου όλοι σας ξέρετε ότι....

    4. και•

    ученик сделал уроки, а затем вышел играть ο μαθητής έκανε τα μαθήματα και μετά βγήκε να παίξει.

    5. (στην αρχή των ερωτηματικών και επιφωνηματικών προτάσεων ή του λόγου χρησιμοποιείται σαν επιτακτικό)•

    а когда ты поедешь? και πότε θα πας;•

    а когда нам будет весело? και πότε εμείς θα χαρούμε;•

    а все-таки я не согласен και παρ’ όλ’ αυτά, εγώ δε συμφωνώ.

    εκφρ.
    а то – ειδάλλως, ειδεμή, αλλιώς, διαφορετικά•
    спеши, а то опоздаешь – κάμε γρήγορα (βιάσου), διαφορετικά θ’ αργήσεις.
    а 3
    μόριο (για ερώτηση ή κάλεσμα)• α•

    пойдем гулять а? θα πάμε περίπατο α;

    (επιτακτικό)• ε•

    Ваня, а Ваня Γιάννη, ε Γιάννη.

    а 4
    επιφ. (εκφράζει θαυμασμό, αγανάκτηση κλπ. αισθήματα)• α•

    а, так это вы были? α, ώστε εσείς ήσαστε;•

    а, попался α, μου έπεσες (στα χέρια)•

    а! закричал мальчик, как увидел змею α! φώναξε το παιδάκι, σαν είδε το φίδι.

    Большой русско-греческий словарь > а

  • 17 прийти

    приду, придшь, παρλθ. χρ. пришл
    -шла, -шло, μτχ. παρλθ. χρ. пришедший,
    επιρ. μτχ. придя
    ρ.σ.
    1. έρχομαι φτάνω αφικνού-μοα•

    отец -шёл домой с работы ο πατέρας ήρθε στο σπίτι από τη δουλειά•

    почта -шла без опоздания το ταχυδρομείο ήρθε χωρίς καθυστέρηση•

    поезд -шёл поздно вечером το τρένο ήρθε αργά τη νύχτα•

    зима -шла ο χειμώνας ήρθε.

    || επιστρέφω, γυρίζω.
    2. εμφανίζομαι, αναφαίνομαι, παρουσιάζομαι. || φτάνω, καταλήγω•

    прийти к соглашению, καταλήγω σε συμφωνία•

    прийти к заключению φτάνω στο συμπέρασμα.

    3. με την πρόθεση «В» και μερικά αφηρημένα ουσ. αποδίδονται στα ελληνικά με ρήμα με σημ. από το ουσιαστικό: прийти в ужас φρικιάζω•

    прийти в бешенство λυσσώ, λυσσιάζω•

    прийти в восторг ενθουσιάζομαι•

    прийти в негодование αγανακτώ•

    прийти в отчаяние απελπίζομαι•

    прийти в недоумение αμηχανώ•

    прийти в негодность αχρηστεύομαι•

    прийти к упадок ξεπέφτω, παρακμάζω.

    εκφρ.
    прийти в головуκ. παλ. прийти в мысль έρχομαι στο μυαλό, στη σκέψη•
    прийти в движение – κινούμαι, μπαίνω-σε κίνηση•
    прийти в себя – συνέρχομαι•
    прийти в чувство ή в сознание – ανακτώ τις αισθήσεις•
    прийти на помощь – έρχομαι σε βοήθεια.
    1. έρχομαι, πέφτω•

    седьмое число -лось в пятницу η εφτά του μήνα έπεσε μέρα Παρασκευή.

    2. συμπίπτω, ταιριάζω,πηγαίνω•

    прийти по росту ταιριάζω στο ανάστημα•

    прийти по ноге ταιριάζω στο πόδι•

    этот ключ -тся αυτό το κλειδί θα ταιριάξει.

    3. (απρόσ.)• θαχρειαστεί, θα πρέπει, θα παραστεί ανάγκη,θαεπιβληθεί•

    мне -дтся ночевать здесь θα χρειαστεί να διανυχτερέψω εδώ.

    || (απρόσ.) λαχαίνω, τυχαίνω•

    что -тся ό,τι τύχει•

    как -тся όπως λάχει•

    когда -тся όταν τύχει.

    4. (απρόσ.) πέφτει στο μερτικό.
    5. (απλ.) κοστίζω, στοιχίζω• αξίζω.
    εκφρ.
    прийти по вкусу (по сердцу, по нраву, по душе) – μου αρέσει, μου γουστάρει•
    прийти кстати – έρχομαι στην ώρα, στην κατάλληλη στιγμή.

    Большой русско-греческий словарь > прийти

  • 18 батюшка

    батюшк||а
    м
    1. (отец) уст. ὁ πατέρας, ὁ μπαμπάς;
    2. (в обращении) разг уст. πατερούλη μου;
    3. (священник) ὁ πατήρ /ό πάτερ (в обращении); ◊ \батюшкаи (мои)! разг ἔλα Χριστέ καί Παναγιά!

    Русско-новогреческий словарь > батюшка

  • 19 в

    в
    (во) предлог с вин. и пред л. п.
    1. (на вопрос «где», «куда») σέ, είς, στον, στήν, στό, ἐν:
    в Москве στή Μόσχα; находиться в доме εἶμαι στό σπίτι; ехать в город πηγαίνω στήν πόλη, ἀναχωρῶ γιά τἡν πόλη; вступить в партию μπαίνω στό κόμμα;
    2. (при обозначении времени) στίς, είς, ἐν:
    в пять часов утра στίς (είς τάς) πέντε τό πρωί; в мае τό Μάη; в прошлом году́ τόν περασμένο χρόνο, πέρυσι (πέρσι); в молодости στά νειατα (μου);
    3. (в течение) σέ, μέσα σέ, ἐντός:
    я сделал это в пять дней τό Εκαμα σέ πέντε μέρες;
    4. (при обозначении расстояния в переводе опускается):
    в двух шагах от до́ма δύο βήματα ἀπ' τό σπίτι; в пяти километрах от Москвы πέντε χιλιόμετρα μακριά ἀπ' τή Μόσχα;
    5. (при указании количественных признаков, размера, веса):
    дом в три этажа σπίτι μέ τρία πατώματα; комната в десять квадратных метров δωμάτιο δέκα τετραγωνικών μέτρων стоимостью в пять рублей ἀξίας πέντε ρουβλίων весом в три килограмма βάρους τριών κιλών (или χιλιόγραμμων); комедия в трех действиях κωμωδία σέ τρεις πράξεις, τρίπρακτη κωμωδία;
    6. (при обозначении перехода в какое-л. состояние или пребывания в нем) σέ, είς:
    превратить в развалины κάνω ἐρείπια, μετατρέπω (или μεταβάλλω) σέ (είς) ἐρείπια; деревья в цвету́ τά δένδρα εἶναι ἀνθισμένα; в расцвете сил στήν ἀκμή (τῶν δυνάμεων); быть в хорошем настроении ἔχω κέφι, εἶμαι κεφάτος, εἶμαι εὐδιάθετος;
    7. (при указании на признак, вид, форму предмета) μέ, σέ:
    произведение в прозе τό ἔργο σέ πεζό, τό πεζό, τό πεζογράφημα; драма в стихах δράμα σέ στίχους, ἐμμετρο δράμα; тетрадь в клетку τετράδιο μέ τετραγωνάκια, τετράδιο τής ἀριθμητικής; в форме (в виде) чего-л., μέ τή μορφή, ἐν είδει; ◊ быть в пальто́ φορώ παλτό, εἶμαι μέ τό παλτό; слово в слово ἐπί λέξει, λέξη προς λέξη, κατά λέξιν в шу́тку στ' ἀστεία, χωρατεύοντας, ἀστειευόμενος; в качестве μέ τήν ἰδιότητα τοῦ, σάν, ἐν εἰδεν в честь προς τιμήν в действительности στήν πραγματικότητα; в оправдание γιά δικαιολογία; в слу́чае σέ περίπτωση, ἐν περιπτώσει; он весь в отца εἶναι ίδιος ὁ πατέρας του; играть в шахматы παίζω σκάκι.

    Русско-новогреческий словарь > в

  • 20 перед

    κ. передо πρόθ. με οργν.
    1. μπροστά, εμπρός, ενώπιον, έμπροσθεν, προ•

    он стойл передо мной αυτός καθότανε μπροστά μου•

    перед ним вдруг появился его отец μπροστά του ξαφνικά εμφανίστηκε ο πατέρας του•

    не отступать перед трудностями δεν υποχωρώ μπροστά στις δυσκολίες•

    извиниться перед учителем ζητώ συγγνώμη από το δάσκαλο•

    он ничто перед ним αυτός δεν είναι τίποτε μπροστά σ αυτόν.

    2. πριν, προ, προτού•

    это было перед моим поступлением в школу αυτό συνέβηκε πριν αρχίσω να πηγαίνω στο σχολείο•

    перед замужеством πριν την παντρεί,ά•

    перед едой принимала лекарство αυτή πριν το φαγητό έπαιρνε φάρμακο.

    || νωρίτερα, πρωτύτερα, προηγούμενα•

    он приехал перед нами αυτός ήρθε νωρίτερα από μας.

    3. προς, για•

    долг перед родиной το καθήκο προς την πατρίδα.

    Большой русско-греческий словарь > перед

См. также в других словарях:

  • μονοτονικό — Όπως είναι γνωστό, η ελληνική πολιτεία καθιέρωσε το 1982 στη γραφή της νέας ελληνική γλώσσας το μονοτονικό σύστημα, τη χρήση δηλαδή μόνο της οξείας ως συμβόλου που υποδεικνύει τη συλλαβή που τονίζεται. Η απόφαση αυτή στηρίζεται στην ιστορία της… …   Dictionary of Greek

  • αυτός — ή, ό (AM αὐτός, ή, ό) (μσν.νεοελλ. και αὖτός, αὐτόνος, αὐτοῡνος, αὐτεῑνος, ἀτός) (αντων.) Ι. Αντιδιασταλτική, Οριστική (μερικές φορές με το άρθρο ή με το έναρθρο ο ίδιος πρβλ. «αυτός φταίει», «θα βρω αυτή την ίδια», «ὅλοι ἐπαρεδόθησαν κι ὁ… …   Dictionary of Greek

  • αν — (I) ἄν (Α) (επ. αιολ. και θεσσ. κε(ν), δωρ. και βοιωτ. κα) δυνητ. μόριο που χρησιμοποιείται με ρήματα, για να δηλώσει ότι κάτι υπάρχει ή συμβαίνει υπό ορισμένες περιστάσεις ή προϋποθέσεις παρουσιάζει ποικίλη χρήση και γι αυτό δεν είναι δυνατόν να …   Dictionary of Greek

  • καίω — και καίγω και κάβω και κάβγω (AM καίω, Α και αττ. τ. κάω) 1. βάζω φωτιά σε κάτι, καταστρέφω κάτι με φωτιά, αποτεφρώνω, απανθρακώνω («καίω ξύλα») 2. εκπέμπω μεγάλη θερμοκρασία («σήμερα καίει πολύ ο ήλιος») 3. πυρπολώ («οι μπουρλοτιέρηδες έκαψαν… …   Dictionary of Greek

  • λογικός — ή, ό (AM λογικός, ή, όν [λόγος] 1. αυτός που έχει ορθό λόγο, σωστή κρίση, ορθή σκέψη, αυτός που σκέπτεται, μιλά ή ενεργεί ορθά (α. «λογικό ον» β. «ο πατέρας μου είναι λογικός άνθρωπος») 2. ο έλλογος, αυτός που ενέχει λογική, που γίνεται σύμφωνα… …   Dictionary of Greek

  • μουρμουρίζω — μουρμούρισα 1. μιλώ μέσ από τα δόντια μου, μιλώ χαμηλόφωνα: Κάτι μουρμούρισε φεύγοντας, αλλά δεν το κατάλαβα. 2. γκρινιάζω, μεμψιμοιρώ, παραπονιέμαι: Ο πατέρας μου μουρμουρίζει επειδή ξενυχτώ. 3. κελαρύζω: Το ρυάκι μουρμούριζε καθώς κυλούσε …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • ογδοντάρης, -α, -ικο — 1. ο ογδόντα χρόνων: Ο πατέρας μου πέθανε ογδοντάρης. – Η γιαγιά είναι ογδοντάρα. 2. το ουδ., ογδοντάρικο σημαίνει συνήθ. χωρητικότητα, βάρος: Έχω μαζί μου δυο ογδοντάρικα σακιά για το σιτάρι. – Τα δέματα είναι ογδοντάρικα …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • βοτανολόγος — ο 1. αυτός που μαζεύει φαρμακευτικά φυτά, βότανα. 2. ο επιστήμονας που αντικείμενο μελέτης του είναι η βοτανική: Ο πατέρας μου έχει σπουδάσει βοτανολόγος …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • γεροντοφέρνω — συμπεριφέρομαι σαν γέρος: Ο πατέρας μου άρχισε να γεροντοφέρνει …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • γκριζομάλλης, -α, -ικο — αυτός που έχει γκρίζα μαλλιά, ψαρομάλλης: Ο πατέρας μου είναι γκριζομάλλης …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • δασοπονία — η κλάδος της δασολογίας που ασχολείται με την περιποίηση και την εκμετάλλευση των δασών: Ο πατέρας μου διαβάζοντας σχετικά βιβλία απέκτησε γνώσεις δασοπονίας …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»